ترجمه اختصاصی
این باشگاه، در ابتدا به عنوان باشگاه کریکت، توسط دو انگلیسی به نام‌های آلفرد ادواردز و هربرت کیلپین، در سال ۱۸۹۹ تاسیس شد.
اختلافات داخلی و تشکیل باشگاه اینتر میلان
به دلیل خاستگاه این باشگاه، از تلفظ انگلیسی نام شهر میلان، به جای تلفظ ایتالیایی این شهر (میلانو)، در نام این باشگاه استفاده شده‌است. آث میلان اولین عنوان قهرمانی خود در جام قهرمانی ایتالیا را در سال ۱۹۰۱ بدست آورد.
آغاز افتخارات اروپایی و روی کار آمدن روکو
در سال ۱۹۰۸، این باشگاه ایجاد شکاف در خود را به دلیل اختلافات داخلی در موضوع امضای قرارداد با بازیکنان خارجی تجربه کرد، که این موضوع باعث تشکیل باشگاه دیگری در شهر میلان به نام اینتر میلان شد. در این سال، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله (به معنای بین‌المللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستی بود. تیم اینتر نازیوناله برای قهرمانی در لیگ ایتالیا تنها ۲ سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰ اولین قهرمانی این باشگاه به ثبت رسید. این اتفاق در شرایطی رخ داد که .میلان پس از آن و تا فصل ۵۱-۱۹۵۰ قهرمان ایتالیا نشد
پس از آن میلان در سال 1958 برای نخستین بار به فینال جام باشگاه های اروپا راه یافت، اما در شرایطی که ۲بار از رئال مادرید پیش افتاد در وقت‌های اضافه ۳ بر ۲ مغلوب شد. از اوایل دهه ۶۰ روکو سرمربی میلان شد و باشگاه را به نوک قله افتخار رساند. در فینال ۱۹۶۳ میلان تحت هدایت روکو با پیروزی بر تیم بنفیکا، نخستین تیم ایتالیایی فاتح اروپا لقب گرفت. در سال ۶۸ با شکست هامبورگ، فاتح جام برندگان جام شد و در سال ۱۹۶۹ برای دومین بار قهرمان اروپا شد. در همان سال در جام بین قاره‌ای در دیداری جنجالی استودیانتس آرژانتین را با نتیجه ۴ بر ۲ شکست داد و برای نخستین بار فاتح این جام معتبر بین‌المللی شد.
در اوایل دهه ۷۰ میلان بار دیگر تحت هدایت نرئو روکو جام برندگان جام را فتح کرد. در ادامه دهه میلان ۳بار فاتح کوپا ایتالیا شد و در اواخر دهه تحت هدایت نیلس لیدهولم دهمین ودتو را کسب کرد و ستاره‌ای طلایی به همین مناسبت بر روی لباس باشگاه نقش بست.
توتونرو و سقوط به سری بی
به دنبال بازنشستگی جیانی ریورا، میلان دوران افت را تجربه کرد. دورانی که ماجرای توتونرو یا همان شرط بندی و پرداخت رشوه از سوی باشگاه برای تغییر نتیجه مسابقات در سال ۱۹۸۰ و مجازات حضور در سری بی را برای میلان در پی داشت. در فصل ۸۱-۱۹۸۰ میلان برای نخستین بار در تاریخ باشگاه، قهرمان سری بی شد و مجدداً به سری آ بازگشت. اما این بازگشت دوام چندانی نداشت و در پایان فصل ۸۲-۱۹۸۱، در بین شانزده تیم چهاردهم شد و به سری بی بازگشت. در همین فصل میلان فاتح جام میتروپا شد. در سال ۱۹۸۲ جوزپه فارینا ریاست باشگاه را برعهده گرفت و میلان را به سری آ بازگرداند. آخرین اقدام او پیش از واگذاری باشگاه به برلوسکونی، امضای قرارداد با پائولو مالدینی.بود.
آغاز ریاست برلوسکونی و بازگشت به قله اروپا
در سال ۱۹۸۶، سیلویو برلوسکونی، باشگاه را خریداری کرد و یک سال بعد با به خدمت گیری آریگو ساکی به عنوان سرمربی، و بازیکنانی همچون مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک ریکارد دوران شکوفایی مجدد میلان آغاز شد. ساکی در اولین دوره مربیگری خود در میلان (۱۹۹۱-۱۹۸۷)، موفق به کسب ۸ عنوان قهرمانی شد؛(یک قهرمانی سری آ، یک قهرمانی کوپا ایتالیانا، ۲ قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا، ۲ قهرمانی سوپر جام اروپا و ۲ قهرمانی جام بین قاره‌ای). وی در این دوره یک نایب قهرمانی در سری آ و یک نایب قهرمانی در کوپا ایتالیا را نیز در کارنامهٔ خود دارد. پس از او فابیو کاپلو، هدایت میلان را برعهده گرفت و در همان فصل اول میلان را بدون شکست قهرمان ایتالیا کرد. میلان دو فصل بعد را هم با قهرمانی ایتالیا پشت سر گذاشت. کاپلو در اروپا هم اقتدار ساکی را ادامه داد و همراه میلان، در ۳ فینال پیاپی لیگ قهرمانان/جام باشگاه‌ها حاضر شد.
ترکیب میلان در فصل ۹۴-۱۹۹۳
در فینال ۱۹۹۴، شاگردان کاپلو در دیداری یک‌طرفه بارسای مقتدر یوهان کرایف را با ۴ گل در هم شکستند و بیش از پیش به رکورد ۶ قهرمانی رئال مادرید نزدیک شدند. در فینال.۱۹۹۵، در شرایطی برابر آژاکس تن به شکست دادند که در صورت کسب پیروزی، با ۶ قهرمانی هم‌رده رئال، رکورددار اروپا می‌شدند
در ادامه دهه ۹۰، میلان رو به افول گذاشت و در دو فصل ۹۷-۱۹۹۶ و ۹۸-۱۹۹۷ حتی با حضور ساکی و کاپلو هم نتوانست اقتدار خود را حفظ کند. خوردن ۶ گل از یوونتوس، .آن هم در ورزشگاه خانگی، بدترین نتیجه دوران برلوسکونی است.
.میلان در اولین دههٔ قرن، یکی از قدرتمندترین باشگاه‌های اروپا و جهان بود. در فاصلهٔ سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ سه بار به فینال اروپا راه یافت.
سال ۲۰۰۳، در یک فینال تمام ایتالیایی موفق شد رقیب دیرینهٔ خود یوونتوس را در ضربات پنالتی شکست داده و برای ششمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود.در تابستان همان سال، دیدار سوپر جام را برابر پورتو برگزار کرد و با کسب پیروزی ۱-۰ برای چهارمین بار فاتح این جام اروپایی شد. در پایان سال ۲۰۰۳، میلان در مصاف با بوکا .جونیورز در ضربات پنالتی شکست خورد و نتوانست قهرمانی جام بین قاره‌ای را بدست آورد
سال ۲۰۰۴، در دیدار رفت از مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی دپورتیوو لاکرونیای اسپانیا را در خانه با نتیجهٔ ۴ بر ۱ شکست داد و در شرایطی که همگان تصور می‌کردند که کار تیم اسپانیایی تمام شده، در دیدار برگشت با نتیجهٔ ۴ بر ۰ شکست خورد و از راهیابی به مرحلهٔ نیمه‌نهایی بازماند. در پایان این فصل میلان برای هفدهمین بار فاتح سری آ شد.
فینال ۲۰۰۵ استانبول هیچگاه از خاطر هوادارن میلان و لیورپول محو نخواهد شد. در این فینال دراماتیک، ابتدا میلان با گل زود هنگام کاپیتان افسانه‌ای خود پائولو مالدینی از حریف انگلیسی پیش افتاد. در ادامه هرنان کرسپوی آرژانتینی دو گل دیگر به ثمر رساند تا نیمهٔ نخست با نتیجهٔ قاطع ۳ بر ۰ به سود میلان به پایان برسد. امّا، در نیمهٔ دوم ورق برگشت و لیورپول موفق شد در مدت زمان ۶ دقیقه، نتیجه را به تساوی بکشاند.استیون جرارد، ولادیمیر اسمیچر و ژابی آلونسو سه گل پیاپی به‌ثمر رساندند تا نهایتاً، بازی در پایان ۱۲۰ دقیقه تلاش دو تیم گل دیگری نداشته باشد و ضربات پنالتی قهرمان اروپا را مشخص نماید. لیورپول ۳ بر ۲ در ضربات پنالتی به پیروزی رسید.
نیمه‌نهایی ۲۰۰۶، محل برخورد دو غول اروپا یعنی میلان و بارسلونا بود. تک گل لودویک ژولی کافی بود تا بارسا در مجموع دو دیدار، با نتیجهٔ ۱ بر ۰ پیروز شود و به فینال برسد.
در فصل ۰۶-۲۰۰۵، در پی تخلفات مربوط به تعیین داوران مسابقات سری آ، کمتیه انضباطی رأی به کسر ۱۵ امتیاز در شروع فصل ۰۷-۲۰۰۶ و عدم حضور این تیم در لیگ قهرمانان اروپا را صادر کرد که این حکم بعد از بازنگری، به کسر هشت امتیاز و حضور در مرحله پلی آف لیگ قهرمانان اروپا، کاهش پیدا کرد.
سال ۲۰۰۷ یکی از بهترین فصول میلان در قرن جدید بود. باشگاه ایتالیایی، در شرایطی به نیمه نهایی راه یافته بود که سه تیم دیگر این مرحله تماماً انگلیسی بودند. در بازی رفت از دور نیمه‌نهایی، منچستر یونایتد موفق شد در ورزشگاه الدترافورد میلان را با نتیجهٔ ۳ بر ۲ شکست دهد. اما این پایان راه نبود و در شب درخشش کاکا، میلان بازی برگشت را با نتیجهٔ ۳ بر ۰ به سود خود به پایان برد و ضمن جلوگیری از فینال تمام انگلیسی، زمینهٔ انتقام‌گیری از لیورپول را مهیا کرد. ورزشگاه المپیک آتن، محل برگزاری فینال تکراری میلان و لیورپول بود. دو گل از فیلیپو اینزاگی در مقابل تک گل دیرهنگام درک کویت کافی بود تا میلان ضمن گرفتن انتقام دو سال قبل، برای هفتمین بار قهرمان اروپا شود. در تابستان ۲۰۰۷، میلان موفق شد باشگاه سویا را با نتیجهٔ ۳-۱ شکست داده و برای پنجمین بار سوپر جام اروپا را فتح کند. در پایان همین سال، در تورنمت جام باشگاه‌های جهان(جام بین قاره‌ای سابق) حاضر شد و در فینال بوکا جونیورز را با نتیجه ۴-۲ شکست داد و برای نخستین بار این جام معتبر بین‌المللی را تحت نام جدیدش فتح کرد.
در پایان فصل ۰۹-۲۰۰۸ پائولو مالدینی، بعد از ۲۴ سال حضور در سطح اول فوتبال ایتالیا و اروپا از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
سیلویو برلوسکونی به دلیل مشغله‌های فراوان، آدریانو گالیانی را به سمت مدیریت اجرایی و نایب رییس باشگاه برگزید. در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳، تغییراتی در کادر مدیریتی میلان صورت گرفت و باربارا برلوسکونی بعنوان نخستین زن تاریخ باشگاه، به کادر مدیریتی افزوده شد. از این تاریخ، آدریانو گالیانی بعنوان نائب رئیس دوم و مدیر فنی و ورزشی باشگاه فعالیت می‌کند و باربارا برلوسکونی بعنوان نائب رئیس اول و مدیر اقتصادی باشگاه در زمینه کارهایی که فنی و ورزشی نیستند فعالیت می‌کند.
سرانجام در سال 2017 باشگاه میلان پس از کش و قوس های فراوان به گروه چینی ها به رهبری مستر لی فروخته شد. اما این پایان کار نبود چرا که تنها پس از یک سال حضور چینی ها در باشگاه به دلیل عدم سلامت و تایید منابع مالی این گروه و بدهی ها در اداره باشگاه موفق نبودند. میلان همچنان از کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا بازمانده بود و این در حالی بود که مستر لی برای تهیه بخشی از مبلغ خرید باشگاه میلان از موسسه الیوت مبلغ بالایی را وام گرفته بود و در نهایت به دلیل عدم توان پرداخت وام، باشگاه کاملا در اختیار موسسه آمریکایی الیوت قرار گرفت.
با روی کار آمدن موسسه الیوت، انقلابی در میلان صورت گرفت و اسطوره های سابق روسونری چون مالدینی، بارسی و بوبان وارد باشگاه میلان شدند، هر چند که لئوناردو پس از تنها یک فصل از میلان جدا و به پاریس بازگشت. و در ادامه بوبان نیز پس از بحران امضای پیش قرارداد پنهانی گازیدیس به رهبری الیوت طی یک مصاحبه جنجالی با نشریه گاتزتا این حرکت غیر حرفه ای را آشکار کرد؛ مصاحبه ای که منجر به اخراج مستقیم بوبان از سوی گازیدیس شد.
میلان پس از قهرمانی سری آ به عنوان جوان ترین تیم قهرمان تاریخ سری آ (از زمان 3 امتیازی شدن بازی ها) به ارزش 1.3 میلیارد یورو به موسسه رد برد کپیتال پارتنرز فروخته شد، هر چند که الیوت تنها 70 درصد سهام میلان را فروخت و خود همچنان 30 درصد از سهام باشگاه میلان را در اختیار دارد.
ارزش فعلی باشگاه معادل 1.3 میلیون یورو است و از این نظر، میلان در رده ششم جهان و رده نخست ایتالیا قرار دارد.
این مطلب ترجمه اختصاصی می باشد و حق نشر آن محفوظ می باشد.
مسئول سایت : میلاد تقی زاده
آخرین بروزرسانی؛ 1398/6/3