قسمت اول بررسی تاکتیکی دوران شکست ناپذیری میلان در اوایل فصل – پیولی چه کرد ؟

به گزارش کانون هواداری آث میلان در ایران و به نقل از توتال فوتبال آنالیز ؛ به نحوه بازی تیم پیولی در اوایل فصل 2020-21 میپردازیم که میتوان از آن به عنوان بهترین روسونری 10 سال اخیر پرداخت .

از ابتدای فصل تیم های زیادی نمایش های جذابی داشتند ، اتلتیکو مادرید ، بایرن مونیخ ، لیورپول و لیل ، اما این آث میلان بود که آسیب پذیری کمتری نسبت بقیه داشت و با نمایش های خیلی خیلی خوب خود توانست تا هفته 15 روند شکست ناپذیری خود را حفظ کند اما امان از مصدومیت های بد موقع که باعث شد کالابریا در بازی با یوونتوس در پست هافبک دفاعی به کار برود و آث میلان با کمبود مهره شدید رو به رو شود . حتی در آن بازی هم کالابریا خوش درخشید .

اما میلان چگونه شکست نا پذیر بود ؟ در ادامه به این خواهیم پرداخت :

نگاهی به خصوصیات اصلی میلان

سبک بازی میلان در نگاه اول بسیار ساده به نظر می رسد ، اما در واقع یک پیچیدگی وجود دارد که به آنها در  در حالی که آنها کاری بیش از حد غیرمعمول انجام نمی دهند

( این روند تا نیم فصل دوم حفظ شد اما کاستیخو و چالهان اوغلو نتوانستند خودشان را نگه دارند)، همه کاره بودن آنها به آنها اجازه می دهد تا ضمن رعایت اصول اصلی بازی ، به خوبی با حریفان و موقعیت های مختلف سازگار شوند.

تیم پیولی فوتبال هوشمندانه ای انجام می دهند و هوشمندانه موفق می شوند از فرصت های خود استفاده کنند. فرصت هایی که آنها با حرکت کاملاً سنجیده شده ، عبور خلاقانه و تعادل بین خطوط ایجاد کرده اند.

سیستم 4-2-3-1 بیشترین استفاده را برای آنها گرفته است ، اما استراتژی آنها همیشه به مخالفت و چگونگی فاش کردن آنها بستگی دارد. اصول اصلی که همیشه ثابت باقی می مانند دفاع مداوم ، فشار مداوم و انفجار در حمله است

استراتژی پرس شدید میلان

روسونری سعی کرده است در طول مسابقات فعالیت زیادی در محوطه جریمه حریف داشته باشد و این عامل اصلی به دست آوردن 17 پنالتی در سری آست که رکوردی جدید محسوب می شود .

بازیساز اصلی میلان فرانک کسیه است ، کسی که در هر بازی 60% از نبض تیم را در اختیار داشته و یک رییس واقعیست .

مهارت ضد حمله

به دلیل حضور بازیکنان ریز نقش و سریع در میلان ، روسونری همیشه با یکی دو پاس بلند و در عمق خیلی راحت ضدحملاتی مرگبار ارائه میدهد . سه تفنگدار میلان در ضد حملات ، تئو هرناندز ، رافائل لیائو و آنته ربیچ هستند که نشان میدهد ضد حملات این تیم بیشتر متمایل به سمت چپ است .

اما اشکال این تیم این است که هاکان چالهان اوغلو وقتی در متن ضد حمله قرار میگیرد بیرون از 18 قدم اقدام به شوتزنی میکند و به همین دلیل 37 درصد ضدحملات میلان به این دلیل هدر میرود .

اما هدف اصلی این تیم رساندن توپ به خط حمله است – جایی که با حضور زلاتان خیالشان از گل آسوده است .

ضد حمله مرکزی با محوریت هاکان چالهان اوغلو

آنها به طور متوسط ​​78.14 بار توپ را بازیابی می کنند ، در حالی که 4.86 ضد حمله آنها در هر 90 باعث افزایش انفجار و کمک به آنها در ایجاد موقعیت های بیشتر مقابل دروازه می شود. آگاهی و تمرکز آنها به آنها در رهگیری توپ کمک می کند و دائماً به دنبال دفاع دوباره به جای دفاع از حالت منفعل ، به یک استراتژی برنده برای آنها تبدیل شده است